Toch nog snel een blog vanover de grote oceaan, want het is de avond voordat we weer terugvliegen...over the big ocean!
Hoe het voelt...gek! Je wilt het wel, maar we moeten ook van zoveel dingen afscheid nemen hier, zo ook Sophie en Stijn. Ze zijn eraan toe, maar dan toch ineens weer niet....allemaal dubbel dus!
Vorige week eindigde ik ermee dat Roon, Sophie en Stijn zouden gaan...
VLIEGEN rondom MOUNT HOOD en MOUNT ST. HELENS!!
En het is doorgegaan, het was superzonnig, dus de vlucht ging door! Nu was er wel heel veel rook i.v.m. bosbranden in de regio, dus het was wat smokerig, maar dat mocht de pret niet drukken.
Om 13u zijn we op airport Hillsboro, daar komt collega Hank (van Roon) ook naartoe, hij is dus ook tevens piloot.
Na alles grondig gecheckt te hebben.....yeahhh, daar gaan ze dan, en moeders.....blijft aan de grond (is natuurlijk maar plek voor 4 in zo'n vliegtuigje, incl. de piloot)...maar da's niet erg, moet nog effe shoppen, want het is nog maar een paar daagjes, he!
Ze zouden 2 uur in de licht vertoeven, zouden van Mount Helens naar Mount Hood vliegen, en dat alles bij elkaar zou zo'n 2 uur inhebben.
Toch cool, hoor, om ze zo met zo'n klein propellervliegtuigje de lucht in te zien gaan...ook wel eng aan de andere kant, maar daar denken we maar niet over na..
Na 2 uur sta ik weer paraat op het vliegveld, en jaaaaa hoor, daar komen ze dan, helemaal opgetogen en vrolijk komen ze uit het vliegtuigje! "mam, en zelfs papa heeft mogen vliegen..."en ja, hoor, zelfs Roon heeft dus mogen sturen, how cool!
Geslaagde actie dus, nog net op de valreep...sávonds nog even en kampvuurtje en de dag is weer rond!
Mount Hood
Zelf ook nog een eindje gevlogen.
Door de bosbranden in Oregon was het uitzicht niet helemaal helder....
Mount St Helens
TIMBERLINE LODGE EN MOUNT HOOD
Dat staat dus op de planning voor zondag. Zaterdag met het vliegtuigje, zondag gewoon met de auto, effe naar Timberline Lodge, nog 1 keer naar de Mount Hood, even afscheid nemen van onze mountain!
De sneeuw is al veel gesmolten van de mount hood, dus het ziet er allemaal precies hetzelfde uit als een jaar geleden...,met DAT verschil dat we een jaar geleden AANkwamen en nu VERTREKKEN...
We rijden weg van de Mount hood, hebben gezwaaid en houdoe gezegd tegen onze favoriete berg, en gezegd dat we zeker een keer terug zullen komen. Tja.....hoe raar is het als je 4 mensen in een auto ziet zwaaien naar een berg?????RAAAAAAAR, denk ik, maar allee, die mensen kennen ons toch niet, en...er lopen hier wel meer rare mensen rond haha...
Dus daar hebben we ook afscheid van genomen.
Gek he, hoe we de afgelopen weken overal afscheid van nemen, maar dat hoort erbij.
Zo zijn we ook nog 1 keer wezen eten in "ons tentje"bij de mount hood, een gezellig eettentje, waar we al een keer of 4 geweest zijn het afgelopen jaar.
Bye bye Mount Hood..............
Bye Bye Timberline Lodge..........
Laatste kiekje bij Mount Hood
Maandag rommelen we wat aan, het moet ook allemaal ingepakt worden, iets waar we nu ip al weken mee bezig zijn, dus ook vandaag. Het is niet anders, Sophie en Stijn. Stijn gaat heel de dag met Zac op sjouw, Sophie hangt hier wat rond, helpt her en der wat mee..dus goed bezig!
Dinsdag is het echt ....een skypedag van hier tot Tokio! Het begint om 10uur, en het loopt bijna continue in elkaar over, tot...14.30u. De Lath, ons mam, Marion P., ons Ingrid, Sofie, Kelly en uiteindelijk Nanny nog. Allemaal nog 1 keertje skypen in Amerika..."want jullie zullen het dadelijk wel druk hebben....."eigenlijk is het nu al bere-druk, maar ik vind het wel gezellig, al da geskyp, gekkenhuis!
Een kaartje van.......de postbode. Leuk man........thanks Larry!!
WOENSDAG...SPANNENDE DAG!
Want het is inpak-dag, wat houdt dat in??? Jahh, dat er een paar mannen komen inpakken en alles in de vrachtwagen laden. We hebben een vracht voor het vliegtuig (is 3 weken onderweg..) en we hebben een vracht voor de boot (8 weken onderweg..), en dat hebben we dus al gesorteerd opgesteld.
3 Mannen komen pakken en met een 1ste blik zeggen ze al..."mmm, i don't think we gonna make it.."
Eeeeuhh, hoezo?? "It's too much!" yeh, en wat dan??"Then it stay here.."Kwam Roon effe tussen neus en lippen tegen mij zeggen....whaaaa! Yep! Daar komt dan TOCH de stress die er eerder nog niet was... Roon zegt al een paar dagen..."ik denk dat het teveel is..."En ik.."aaaah, zal wel meevallen, ze kijken echt wel een bietje door de vingers, hoor.."Nou, DUS NIET!! Tja, en dan word ik dus niet goed, en begin hier rond te dreutelen en te draaien, sigaretten roken terwijl ik dat normaal niet doe, Roon zit wat rond te dartelen en te spoken, eigenlijk zijn we effe allebei als een kiep zonder kop (zoals we dan in Brabant zeggen..). Ik ga alvast spullen eruit pikken die ik minder belangrijk vind, zodat ze die nog niet inpakken (ze pakken nl. eerst ALLES in, en dan zeggen ze...dat en dat kan niet mee..)tja, en wat dat dan is, dat ben je gewoon kwijt). Effe toch weer stress dus, zijn echt UREN en UREN bezig! Begonnen om 8.30u, zijn tot 15.30u!! bezig geweest. En om 14.30u kregen we het sein dat ze dachten dat het meeste wel meekon, YES! De tafel en vuurkorf laten we hier, dus het valt mee. De 2 houten zeekratten zat echt PROP en PROPVOL!!!!
Luna wordt opgehaald en vliegt donderdag al richting NL
OK.....de garage was redelijk gevuld....
Alles werd opnieuw ingepakt door de verhuizers.
Passen en meten om de zeekratten zo optimaal mogelijk vol te proppen
Het resultaat: een lege garage en Noes die de bezem eens flink vast pakt.....
Sophie is eigenlijk heel die dag wat uit haar doen geweest, hangend op de bank, vermoeid, van slag, ik weet niet. Stijn...is gegaan sóchtends en we hebben em eind van de middag pas teruggezien, heel de dag bij Zac gespeeld, of misschien wel gevlucht, dat hij het niet WILDE zien...Toen alles weg was, was er weer rust!Tijd voor een kampvuurtje, tijd om de ballonnen die Sophie met haar verjaardag gekregen had (met helium), 3, de lucht in te laten met een kaartje eraan met ons adres in Nederland, hoe speciaal als we straks dat kaartje dus weer terug krijgen in Nederland!
Dus zo gezegd, zo gedaan, ballonnen de lucht in, Stijn 1, Sophie 2, en natuurlijk blijven volgen....
Om 21u gaat de voordeurbel...tadaaaaa....de overburen, Roger en Robbin...met een fles champagne en een keilekkere vruchtentaart, hoe leuk!!!
Dus zij hebben nog heel de avond bij ons gezeten bij het kampvuur, gezellig!!
En dan is het alweer donderdag...de dag voor vertrek..30 augustus!
Roon moet nog een hoop dingen doen, auto inleveren, nog effe naar kantoor, nog dit, nog dat, Stijn is weer heel de dag slangen aan het zoeken...(gaat ie echt missen, hoor, in nederland!).
s'Middags gaat de skype...natuurlijk Nanny, ....hee tís natuurlijk WEL donderdag...ONS skype-dagje, en erg speciaal...ook de laatste hier vanuit Amerika!!
S'Avonds nog even naar Mara en Klaas afscheid nemen, daarna uit eten bij the golden Valley, restaurantje over de brug bij ons..We waren wel uitgenodigt bij Cindy en Brian, maar ik vond het zelf wel leuk toch om het laatste avondje naar een restaurant te gaan.. Daarna natuurlijk nog geborreld bij Cindy en brian, die ons ons gelukkig morgen ook uit komen zwaaien.Sophie en Stijn kunnen daarna maar niet in slaap komen Stijn moet huilen..."Ik zie Zac nooit meer en al mijn vriendjes hier..."Slikk, daar waar het allemaal mee begon (huilen om de vriendjes in Nederland), daar eindigt het nu dus mee (huilen om de amerikaanse vriendjes). Ook ik heb het vandaag moeilijk en moet vandaag geregeld een traantje wegpinken...niks voor mij, afscheid nemen...
Tja....THIS IS IT!!! Ik kan er niks anders van maken! Ik ben blij dat zoveel mensen ons zo trouw gevolgd hebben in ons avontuur, het was een jaar om nooit te vergeten, voor altijd in onze memory's, voor Sophie en Stijn ook ZO speciaal! Nogmaals...ben blij dat we het gedaan hebben, enne...SEE YOU SOON! ...bij de emte, kruidvat, in de straat...of waar dan ook.
THANKS!!! Zaterdag 1 september zetten we weer voet op Hollandse bodem!!
Oja...en dan nog iets..(.Moet toch wel een beetje hetzelfde ritueeltje houden toch? Anders word ik ook onrustig...)..
Er lag een heel erg leuk kaartje van onze mailman in de bus ...FOR THE KRAMERS-FAMILY! Echt zo leuk! Ik heb vaak met hem gepraat als ik Luna uit ging laten en hij wist dus ook dat we weer terug gingen naar Holland, dus hij heeft een kaartje naar ons geschreven...nou, da's toch leuk, niet??(foto van het kaartje eerder in het bericht..)
Luna vliegt inmiddels!! Is em gevlogen vanuit Seattle, vandaag opgestegen, vliegt naar Frankfurt en vandaaruit komt ze naar Nederland zaterdag! onze golden Luna...
Het zit erop...ons american adventure...ik schrijf nog wel hoe het de 1 ste weken verloopt..kunnen jullie ook nog wat afkicken, en wij ook...
CU SOON, TOEDELEDOTSKI, HOLLANDOTSKI HERE WE COME XXXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten