DE AFGELOPEN WEKEN: HANGWEKEN, SUMMERCAMP EN DE LAATSTE RARE DAGEN...ROON IN NEDERLAND NAMELIJK.....

HALLO IEDEREEN!!

Jaaaa, we weten het...het is zonnig weer in Hollanda!! Zelfs de Americano's hadden het er hier over..hehe..finally it's better weather in Holland,  zeiden ze! Niet echt, hoor..(, ps..dit 1ste stuk heb ik een tijdje terug al geschreven, maar vanaf nu wordt het bij jullie weer slechter weer, shit zeg!)

Hier is het gelukkig ook lekker weer, en dat hopen we zo wel te houden.
Wat hebben we de afgelopen weken gedaan na onze BIG trip?
Ik had HELE voorstellingen ervan; Sophie en Stijn lekker heel de dag met de kids uit de buurt spelen, ik een beetje aanrommelen, Roon met de fiets naar het werk..

Maar dat ging effe anders, want....ALLE kiddo's uit de buurt waren naar summercamp, pfffff!
Ik kan het me ook wel goed voorstellen, 11 weken vakantie, hoe moet je dat toch allemaal regelen?? JUST! Met de summercamps dus!

Ik ben er een paar maanden geleden ook mee bezig geweest, je krijgt dan dus weet ik hoeveel boekjes met 1000 verschillende summercamps en met 1000 verschillende prijzen, want het kost ECHT geen 20 euro wat wij geven aan jeugdvakantiewerk in High Mierd, doe DAT maar maal 8 of 10, tsssss!

Maar allee, ik dacht wel...3 1/2 week vakantie, dan blijven er nog bijna 8 weken over, dus jawel, ook Sophie en Stijn gaan naar summercamp! Maar nog niet de de 1ste 2 1/2 week nadat we terug zijn van onze vacation.

Tja, wat deden ze die eerste paar dagen...hangen, het waren complete hangjongeren geworden. Nu moet ik wel zeggen dat Roon en ik de 1ste week ook nog steeds erg moe waren van de lange trip en alle indrukken dus nou ja...ik dacht; dat waait wel over.

Ze gingen wel 10 keer op een dag kijken of er andere kindjes thuiswaren, maar dat was dus niet het geval.Totdat zac, een vriendje van Stijn, WEL thuis was, en Stijn er natuurlijk als een dolle naartoe, hupp...de fiets op..zonder helm...down hill....kan ie de bocht niet goed nemen, knalt op de stoeprand en gaat al huilend naar de moeder van Zac. NET bij hun gebeurt dat, zeg! De moeder van Zac heeft al een paar keer gezegd, oooh my gosh, Stijn..he must wear his helmut...it's the law! "yeah, i know"zei ik dan. Ook tegen Stijn iedere keer gezegd, dan doet ie t weer wel, dan weer niet, nu dus niet...overal schaafwonden, en een knots van een dikke hand. Kon er niks meer mee, tja..dan toch maar naar de 1ste hulp...pffff hier duurt dat minstens zo lang als in Nederland! Na 2 uur wisten we dat het niet gebroken was, dus ik zei..."ooh, then we can go..". Nee, er zou weer iemand anders (werkelijk 4 verschillende mensen gezien) komen om een spalkje te komen leggen. Heeeej, da's pas interessant!! DAT vindt Stijn wel leuk! Hij zei onderweg.."mam, wat ik nu ga zeggen zul je echt heeeel raar vinden". O ja? Wat wil je dan zeggen, Stijn? "neeee, k zeg het toch maar niet, want het isheel raar". Zeg het nou, Stijn.. "nou,ik hoop eigenlijk stiekem dat ie gebroken is, want dan krijg ik gips en dan schrijven ze er allemaal hun namen op..""Aaaah, Stijn, DAT wilde ik vroeger OOK altijd!"Maar..na 3 uur konden we dan toch eindelijk de 1ste hulp verlaten..Stijn heeft er by the way wel van geleerd, ik hoef hem niet meer te vragen een helmpie op te zetten. Tja, zo zit onze Stijn in elkaar..

Na een paar dagen neem ik ze toch ook maar geregeld mee op sjouw; we zijn bij de Zoo geweest, waar ze ook hun summercamp hebben, we zijn NOG een keer gaan schilderen, blijft leuk!! We zijn naar Ice age 4 geweest (film), en we zijn naar the forest geweest, mooi natuurpark vlakbij Portland.
Maar wat OOK nog erg gaaf was om te doen was....HORSEBACKRIDING AT THE COAST!!

Vorige week zaterdag gingen we met zijn 4-en naar de kust, Sophie en ik zouden gaan paardrijden op het strand en een trail doen door de duinen, maar laat het nu NET daar gaan miezeren. Nou, en dan heb je Sophie.."ik wil TOCH paardrijden"! We hadden zelfs al betaald, maar we hadden besloten om niet in die miezer te gaan rijden, sunt van het geld, toch? "Maar mam, het is toch opgehouden met regenen?'Deeeuh, ECHT niet, Sophieke!
We hebben kunnen regelen dat we afgelopen zaterdag konden komen rijden, dus dat hebben we dan ook maar gedaan, en BLIJ toe! Het was superzonnig, en dan is het toch NET effe iets anders op zo'n knol!

Roon en Stijn bleven deze keer thuis, het was een rit van bijna 2 uur rijden, dus dat gingen Sophie en ik nu samen doen.
We gaan richting Nehelam beach, want daar zat de farm met de knollen.
Natuurlijk eerst een hele brief ondertekenen, k heb em nog niet eens helemaal gelezen, zolang als t ie was, maar het gaan er natuurlijk om dat ZIJ NIET verantwoordelijk zijn als er onderweg iets gebeurt, je nek breekt of met je spullen.

Gek genoeg hoefde ik geen helm op. Het land van de safety, maar ik hoefde geen helm op, ook niet toen ik zei dat ik al erg lang geen paard meer had gereden.` Nouwww, geef toch maar hier die helmut!` Ik heb er zat gezien in mijn ambulance-periode, en niet altijd even fraai! Ik was van de volwassenen de enige die een cap droeg, terwijl ze toch allemaal geen volleerd rijders waren. En nu waren het inderdaad wel redelijk rustige paarden, maar ook niet allemaal, en...a horse is a horse a horse ofcourse!There is no one can talk like a horse ofcourse.... Die kan toch ineens alle kanten op jumpen van schrik of whatever.

Jahh, ge kunt het wel zeggen..ik was toch wel een ietsiepietsie nerveus, want het was me echt een big horse waar ik op zat! En Sophie ook, maar ja....Sophie rijdt in Nederland paar, peanuts voor haar. Ik bedenk me net dat ik wel als een schijterd overkom, maar ik DOE het toch maar mooi wel!!

En we vonden het leuk!! SUPERleuk zelfs! Door de duinen, echt hele krappe paadjes. `Enne..Sophie..nu gaan we de duinen op...nu moet ik voorover hangen, he..."jaaa, mam"enne...Sophie, nu gaan we de heuvel af, nu naar achteren hangen, he? "jjaahaa, mam"
Sophie was weer helemaal in haar nopjes op het paard. "She is a good horsebackrider", zeiden ze..."YEP, better then me.."Ik zag ze denken...jah, DAT hoef je ons niet te vertellen..Maar na een half uur was ik ook op mijn gemak, en heb ik zelfs foto's gemaakt en gefilmd tijdens de rit (soms best moeilijk, hoor..met 1 hand rijden..)

Na een uur en een kwartier zijn we weer terug. Het was ERG leuk en plezant!!

Roon en Stijn zijn de hele dag met lego in de weer geweest, treinen in elkaar zetten, vliegtuigen, ook leuk natuurlijk!

Zondag rommelen we wat aan, Sophie en Stijn gaan niet te laat naar bed (oeiii, da's moeilijk, nu ze zo'n beetje in het ritme van laat erin-laat eruit, zitten) Maar het viel niet tegen, morgen gaan ze namelijk op
SUMMERCAMP at the OREGON ZOO!!
Het schijnt een heel leuk zomerkamp te zijn, iedere dag is het van 9.00 tot 16.00, dus goed te doen. Ze leren er van alles, mogen dieren aaien waar je normaal niet bij komt (neuuh, geen tijgers en leeuwen, hoor!).Ze hebben het er prima naar hun zin, en donderdag is het voor Sophie zelfs van 9.00-21.00u. Het grappige is..de leider van Sophie heeft in Zuid-afrika gewoond een tijdje, daar dus wat Nederlands geleerd, en die wil heel de tijd met Sophie Nederlands praten, maar Sophie praat heel de tijd engels terug, zegt ie. Grappig he! Als ik Sophie en Stijn kom halen, moet ik mijn foto-ID laten zien, zelfs op de 4 de dag..."yeah, i know you, and i know you're the mom of Stijn, but i still need to see your ID "(heh?). Nou ja, ik vind het wel goed, hoor, dat ze om je ID vragen, zodat niet 1 of andere weirdo je kiddo mee kan nemen..

Nu even wat anders...
Deze afgelopen maandagochtend (1ste dag van summercamp) gaat Roon op de fiets naar het werk, ik ga Luna uitlaten en dan krijg ik tijdens het wandelen een heel vervelend telefoontje...het gaat niet goed met de moeder van Roon, het is zijn zus aan de telefoon. Ze heeft al erg lang pijn, hadden reuma geconstateerd, maar het blijkt nu achteraf geen reuma te zijn, maar veel en veel erger!!!
Ik besluit om Roon op te halen en het slechte nieuws te vertellen. Wat zijn de opties in zo'n geval? Gaan we een paar weken eerder terug naar huis, of gaat Roon nu alleen, zodat hij er toch alvast geweest is. (Hij heeft haar natuurlijk al een jaar niet gezien...) Dat laatste leek ons het beste, dus zodoende zitten wij nu hier en Roon in Nederland bij zijn moeder in het ziekenhuis.

Natuurlijk hebben we het nodige gebeld en geskypt, Roon en zijn moeder zijn ook erg blij dat ie er is, net als zijn zussen en broer.
Het blijkt achteraf ook allemaal nog erger dan verwacht, maar daar wil ik niet te diep op ingaan. Maar dan besef je toch wel dat je ineens heel erg ver weg zit. Natuurlijk kon snel geregeld worden dat Roon die kant op vloog, maar toch...

Tja, het is een bizarre week.
Dit is ook de reden dat er geen foto's bijstaan. Heel het jaar hebben we een "taakverdeling"gehad bij de blog...ik schrijf het verhaal, Roon doet de foto's, en aangezien ik een stuntel met computers ben, was dat de beste oplossing. Foto's voegt Roon er nog wel bij.
Eigenlijk heb je op zo'n moment ook helemaal geen zin meer om de blog te schrijven, maar dat zou aan de andere kant natuurlijk wel zonde zijn, dat er dan ineens niks meer geschreven wordt....het is minder uitgebreid nu, maar in grote lijnen heb ik wel opgeschreven wat we de afgelopen weken gedaan hebben.

Komende zondag ga ik met Sophie en Stijn vliegen in zo'n klein propeller-vliegtuigje over Mount Hood..whaaaa! Eigenlijk zou Roon dit gedaan hebben met hun, want een collega van Roon is piloot, en er konden er maar 3 mee, ik met mijn hoogtevrees vond dat niet zo erg....maar de dat stond al vast, en aangezien Roon er niet is, ga ik dan toch maar mee. Wel jammer voor Roon, maar die kan mogelijk nog wel een andere keer..hopen we dan toch! Roon vliegt volgende week woensdag weer naar hier.

Ik ga het verhaal afsluiten en dat doe ik zoals altijd zo:
Ome Harry en tante Marina: Van harte gefeliciteerd!X
Rens; ver weg in Frankrijk je verjaardag vieren, van harte proficiat!! X
Hans: Ook van harte proficiat, man! X
Fam. Jacobs (collega Roon): een goeie terugvlucht en wel thuis!
Theo; Van harte beterschap!!

Tenslotte natuurlijk; Oma Dieti, heel,  heel veel sterkte, X en speciale knuf van Sophie en Stijn!
BYE BYE! XXX