OMSI, OUTLET .....DE ANDERE ZIJDE VAN MT HOOD, COLUMBIA GORGE& HOODRIVER!

HALLO AMIGO'S!!

Weken, dagen, maanden vliegen voorbij.... dat geldt voor jullie, maar dat geldt toch ook voor ons. Gelukkig! Want als de dagen, minuten, weken langzaam voorbij kruipen hier, dan is het toch ook NIET goed.
Ook al heeft het vorige week zowat echt heel de week geregend, toch hebben we ons weer prima vermaakt.

Luna is aan de betere hand, haar wond begon wel wat te ontsteken, maar na een aantal dagen de wond met sterillium behandeld te hebben, ziet ie er wonder boven wonder goed uit. Ze was te druk, te springerig, dus ze moest van de dierenarts aan de tranquillizers, zodat ze wat kalm bleef.
Maar zoals gezegd, het is en blijft een friese stabij, vol met energie en met zo'n pilleke gingen de scherpe kantjes er wel vanaf qua energie, maar als Sophie en Stijn thuiskwamen, dan was het toch weer dikke pret voor haar, want dan wordt er weer volop gespeeld.
Maar....we zijn inmiddels alweer ruim 1 1/2 week verder en het gaat de goeie kant op met haar.

Vorig weekend wilden we wel iets gaan doen, maar nog niet te ver van huis, omdat Luna dus nog aan een dieet van om de 3 uur zat.
Maar dan is het wel leuk om naar....

OMSI te gaan!
OMSI is een overdekt museum waar van alles en nog wat ondergebracht is, alles wat ook maar met wetenschap te maken heeft. Nou, en omdat wij zo'n wetenschappers zijn, besloten we om daar weer naartoe te gaan... We zijn er een tijd terug ook al geweest, er is ZOVEEL! Toen hebben we de submarinetour gedaan en de Omni-max theatre over het ontstaan van de vliegende dino's, en nu besloten we om naar het museum gedeelte te gaan. Je leert dan van alles en nog wat over hoe iets in zijn werk gaat, bv. hoe je met water en lucht een fles zo hoog mogelijk de lucht in kunt schieten. Allemaal wetenschappelijke dingen, waar ze ten eerste veel van leerden, maar....die ook nog leuk waren om mee te spelen. Je kunt daar gewoon heel de middag rondsjouwen... wat we natuurlijk ook gedaan hebben!
Ondertussen zijn we ook nog naar de omni-max theater geweest. Het ging over hoe tornado's ontstonden en daar waren natuurlijk filmers die dat hadden gefilmd. Weer wat geleerd, hoe slim wij hier wel niet worden!!

Ready for take off

Een capsule die vroeger gebruikt werd om astronauten in de ruimte te brengen

Leuk experimentje om je haren overeind te laten staan.

Uitleg over skeletten ......altijd leuk

Zoals gezegd.... een week vliegt voorbij, en omdat ik mezelf in het begin al voorgenomen had, om gewoon om de 1 of 1 1/2 week de blog te schrijven, omdat ik anders bepaalde dingen zou vergeten, blijf ik dat natuurlijk trouw doen. Ook al denk ik wel eens... wat is er deze week gebeurd? Wat hebben we gedaan? Nou, eerlijk is eerlijk...vorige week was het echt baggerweer hier! Het is dat ik niet het type ben, die daar sjaggie van wordt, maar toch had ik het na 4 dagen continue regen wel gehad. Ik heb me in de rondte gesport, geshopt en geskypt en op het einde van de week was het gelukkig weer beter weer. Nu moet ik nog steeds zeggen, dat we het hier erg getroffen hebben gehad met het weer, alles bij elkaar. Maar het is heerijk als de regen weer voorbij is, Sophie en Stijn weer lekker buiten kunnen spelen, op het moment is skeeleren helemaal hot, dus daat kunnen ze zich hier voor op straat prima mee vermaken, hele routes worden uitgezet, om daar over te skeeleren.

Het weekend staat weer voor de deur, en heeee; ik heb een invitation gehad, voor een kledingparty...Bij Michelle, de Americano. Gezellig! Sophie wil ook wel mee, dus here we go!
Het is gewoon bij Michelle thuis, eigenlijk net als bij ons de mylene-avonden/kinderkledingparty's. Het is er gezellig, zo'n 8 vrouwen zijn er, lekkere hapjes, wijntje erbij en we settelen ons op de bank. Ik had vantevoren al tegen Sophie gezegd, dat er geen kindjes zijn, en dat Cameron en Yasmin er ook niet zouden zijn, maar Sophie vindt het allemaal wel interessant. De vrouw  die de party presenteerde,Lisbet, was helemaal hilarisch dat we van the Netherlands waren. Ooooh, wauwww, i like the Netherlands!! I've been there a lot, in den Heeg. Ik zei; "you mean...Den Haagggg"Oh yes, yes, so difficult, den haaaggg"Vooral de "G'krijgen ze hier niet voor elkaar. Nu moet ik ook zeggen dat ik mezelf ook iedere keer voortaan presenteer als Annuska Kweemer (dus diet Krrramer, maar Kweemer), anders maak ik het mezelf te moeilijk....

 Nou ja, wat gebeurt er dan met zo'n party, de kleding wordt geshowd,
en daarna mag je zelf gaan passen wat je leuk vindt. Ik moet wel zeggen, dat ik niet alle kleding zo leuk vond, maar er zaten ook wel leuke dingen bij. En dan zei Lisbet, als ze iets presenteerde: "this is SO european, look at this, Annuska!" En ja, we hebben 1 shirt voor Sophie weten te scoren en 2 voor mij (het was uiteindelijk een volwassen collectie).

Het was een gezellige bende, maar het is inmiddels alweer 22u... Sophie moet toch echt naar bed!
Dan zegt Betsie (1 van de vrouwen die daar ook is)." Annuska....do you want to dance??"ëeuuh, now??"Noooono, not now,hahaa,  30 march, on a friday...."
Now, yes, i like to dance"." ALLRIGHT Then, you hear about it, you gonna love it!"
Dus we wachten af, misschien dat ik volgende week wel ergens met de voetjes van de vloer ga, haha!

Zaterdag besloten we om naar
WOODBURN THE OUTLET
te gaan.
Een enorme outlet, met zoveel verschillende winkels, van Nike, Adidas, The Northface, DKNY, gewoon niet op te noemen zoveel winkels. Het is allemaal al goedkoper daar, maar nu is het ook nog eens SALE van alle winterkleding, en aangezien we er niet meer zijn geweest, hebben we besloten om vandaag lekker te gaan shoppen!
We hebben goed gescoord, wat adidasjasjes voor Sophie, wat sportkleding, voor Stijn een goeie winterjas en ook voor Roon een winterjas.
Tja, en zoals gezegd, een uurke of 3 is voor hun MEER dan genoeg,want daar gaan ze alweer, verstoppertje tussen de jassen, tikkertje...etc." Komop Roon, we hebben alles....let's GO!"

Wat hier erg populair is naast de basketballkorven zijn schommels, die met 1 touw in een boom hangen, met een rond plastic geval eronder...een schommel dus.. Sophie en Stijn hadden geprobeerd om er zelf 1 te maken, een plankje met een touw eraan, zijn er echt middagen mee bezig geweest! Hebben hun eigen ontwerp in de boom bij de boomhut gehangen, maar omdat het toch allemaal niet zo stabiel is, hebben we toch besloten om maar een echte schommel te kopen, dus dat deden we die middag dan ook maar meteen.
S'Avonds nog gezellig de open haard aan, nog zolang het kan.....

En dan is het alweer zondag!
Toch blijft Mt Hood erg trekken, het blijft geweldig leuk om daar te vertoeven en omdat het de laatste keer wat misgegaan is met de schoenen van Sophie (jaaaaja, die IK vergeten was...) besloten we om toch weer een dagje de sneeuw op te gaan zoeken.
Van een collega van Roon, hadden we de tip om niet naar Governmentcamp te gaan, maar naar de andere kant van Mt Hood, waar je ook banden kunt huren.
Dus...de andere kant op....naar

MOUNT HOOD.
Onderweg rijden we dus ook een andere route, we rijden langs de columbia river af, echt een geweldig mooie rivier, met geweldig mooie bergen, rotsen, het is gewoon weer zo anders.... echt SCHITTEREND!

Onderweg nog effe een Mc Donalds meegepakt, ja sorry hoor, die RIEP gewoon naar ons!
En daar aangekomen, gaat het zonneke nog es volop schijnen, nou, wat willen we nog meer?
JUST, we willen glibberen!!
Dus hupp, snel de tubes gehaald en gaan met die banaan, Sjaan!
Het is erg leuk, Roon staat natuurlijk weer volop te fimen en foto's te maken, en ik sta daar ook wat naar hun te kijken. Zegt dieje mens opeens tegen mij van... "come on, you can go if you want", dus ook met die tube van de helling af.... nou, o.k., lijkt me wel funny!
Dus ik er nog vanaf geglibberd, Roon natuurlijk ook, nou, is onze dag ook weer HELEMAAL goed!
Sneeuw heeft een enorme aantrekkingskracht op Stijn, gewoon ook al om er in te rollen, dus...ja, je raadt het al..binnen de kortste keren is Stijn uit zijn tube gerold, de sneeuw in, om daar verder te gaan met een iglo te bouwen. Een genot om te zien, hoe ons menneke zich uren en uren alleen in de sneeuw kan vermaken.

En Sophie wil ACTIE, he! Als ze maar op een berg kan klimmen, als het maar hard gaat, als het maar snel gaat....
Na wel heeeeel veel keer van de helling afgegaan te zijn met the tube, heeft ze gezien, dat er mensen zijn die een hoge besneeuwde berg beklimmen, en er dan vervolgens van afglijden...."dat wil ik ook!"zegt Sophie dan natuurlijk al snel.
En ja hoor, Stijn wil ook wel, en wij gaan dan toch ook maar mee.... toch wel hoog, hoor die berg!
Dat valt me natuurlijk pas vooral op, als we boven zijn, en ik naar beneden kijk. Tja....daar is mijn hoogtevreestic alweer. Sophie, Stijn en Roon lijken nergens last van te hebben, en glijden gezellig naar beneden. Uiteindelijk doe ik dat ook maar, en besluit om niet meer terug te gaan...
Sophie en Stijn kunnen er geen genoeg van krijgen...nog 1 keer...echt, nog 1 keer....aaah, de laatste keer...

Wat OOK erg leuk is, is dat je er ski-lessen kunt nemen. Roon is totaal niet van het skieen, maar ik heb nu besloten, om samen met Sophie en Stijn volgende week, als ze voorjaarsvakantie hebben, om daar met hun naartoe te rijden en lekker een hele dag te gaan skieen, incl. les, dus TOCH nog, mensen!!

Toevallig komen we Eric, een Amerikaan, tegen, die we bij 1 van de etentjes bij de Americano´s, hebben ontmoet. Met Eric en zijn vrouw mogen we in de zomer nog een keer mee op zijn boot....
Gezellige gast, die toevallig ook NET op het punt staat te vertrekken. Hij gaat met zijn kiddo´s naar een pizzeria in Hood River. `Have you ever been there?" "Nou, no, never been in Hood River"
Dus we gaan met Eric daarnaartoe, en whhaahh, lekkere pizza's dat ze daar hebben!!! Je ziet het ook wel aan hoe druk het er is.
Hood River is een erg leuk plaatsje, meteen aan Columbia river, en is ZEKER een plaatsje waar we nog terugkomen. In de zomer staat dit plaatsje er heel erg bekend om de windsurfers. Tja, het is al einde van de middag, dus we moeten toch echt terug. Hebben daar nog even rondgesjokt, en zijn toen weer richting hause gegehen.
Leuk dagje, weer lekker in de snow, let it go,let it flow, in the snow...

Kom ik alweer bijna op het einde van onze avonturen...
Zoals gezegd, Sophie en Stijn zitten echt wel helemaal in het engels, ze corrigeren me zelfs, tssss. Nee mam, het is niet"look out", maar het is "watch out"!
Stijn kwam laatst naar mij," mam ik moet eigenlijk iets hebben, maar ik weet niet meer hoe het in het nederlands heet... a pencilsharpener". Ach, manneke, dat is een puntenslijper, maar over een jaar zit je gewoon weer helemaal in het nederlandse wereldje, hoor.

Sophie is nog helemaal in haar hum met the gymnastics, en ook op school gaat het goed!! Toevallig heeft ze vandaag haar rapport meegekregen en ik zal er eens een stukje uit citeren: "WOW! Sophie is making AMAZING gains in her language skills. I cannot believe she has only been here for 6 1/2 months. In math she understands most of the major concepts. She is much more social and seems much happier". Nou, of DAT niet goed klinkt. Ze zit natuurlijk qua taal niet op hetzelfde niveau als haar klasgenoten, kan ook niet, maar ze is heel erg goed vooruitgegaan. Goedzo, meske!! Met de juf gaat het nu ook beter, nu Sophie haar taal spreekt.

Stijn heeft ook zijn rapport gehad, en ook hij is met sprongen vooruit gegaan: ï'm looking forward to a great last trimester and seeing Stijn's continues growth. I am truly amazed at the progress Stijn has made in learning to speak, read and write in English". Great job, Stijn!! Goed gedaan, menneke!
Tja, wie had dit alles kunnen denken. In het begin hebben ze het wel moeilijk gehad soms, ja, hoe hard kan het zijn om heel de dag tussen amerikanen te zitten die jouw taal niet spreken en jij hun taal niet. Dan moet je je toch wel vaak alleen voelen,maar....die fase zijn ze gelukkig voorbij, ze komen happy van school thuis!

Met Roon gaat het goed op zijn werk, hij gaat het nu weer wat rustiger krijgen, dus da's ook wel o.k.

Nog even dit;
Floortje, Floortje, BelleFloortje, Van harte Gefelicifloepstaart met je 8e verjaardag, een HELE fijne dag, troela!! XX
Sofie (niet onze....) ook van harte proficiat volgende week!! Ook jij gaat richting de ouwe dozen-club! X

Hopelijk blijft bij jullie het zonneke schijnen, maar ook hier, bijna 8500 km verderop!
Een gezellig weekske voor iedereen, de lente is in zicht!

ADIOTSKI, HOUDIJOTSKI, EN NATUURLIJK..... TOEDELEDOTSKI!! XXX

BOWLING, SILVER FALLS EN... EEN RARE WEEK ACHTER DE RUG!

BOWLING IN AMERICA

Tja, is dat zo anders dan bij ons?
Nee hoor, helemaal niet. Zaterdag willen we wel iets gaan doen, maar ook weer niet heel de dag weg.
Het is lekker weer nl., dus zoals jullie dan meestal ook doen is  gewoon effe rommelen, effe in de tuin wat harken (kan Roon zijn hart weer ophalen), en dan gaan we s'middags een paar uur bowlen.

Maar nu is net die dag ook Luna ziek geworden, overgeven, echt heel de dag door! Jah, zie je wel...ze kan er gewoon niet tegen als je haar de restjes van het avondeten geeft.... Ze drinkt op zich nog goed, dus geen nood.
We gaan gewoon een paar uren bowlen en dan zal het straks wel beter worden met Luna.
Wat ons bij de bowlingbaan wel opvalt dat het HEEL populair is, ook worden er HEEL veel birthday-party's gegeven, dus je ziet overal ballonnen en heel veel taart!

Het was er zo druk dat we een uur moesten wachten. Wat denk wel een groot verschil is, dat er ENORME TV's hangen boven de bowlingbaan, echt HUGE (vind ik echt zo'n geweldig woord, het wordt hier ook erg veel gebruikt, net als AWESOME!) of misschien valt het me hier meer op dat ze er hangen, dat kan natuurlijk ook....
Overal waar je komt hangen tv's, eigenlijk niet leuk, maar daar bij de bowlingbaan vond ik het wel grappig.
De baan is vrij, dus..here we go! Na ong. 1 1/2 uur zijn we klaar met de games en besloten we om vanuit ons huis te voet naar een nieuw restaurant te gaan, bij ons net over de brug, wat heet: "the golden valley". Het is ong. 17.15u en het is gewoon ongelooflijk, maar DRUK dat het is!! Er staat al een hele rij te wachten en we kregen te horen dat we in het cafe wat konden drinken en dat het ong. een half uur wachttijd was. Dus wij daar aan een grote hangtafel, en heej...hier kon je gewoon eten, het is hier misschien wat minder chique de friemel, maar wel gezellig! Dus...geen half uur wachten, maar gewoon aanschuiven en eten.

Toen we terugkwamen ging het nog steeds niet goed met Luna. Ze dronk nog wel wat, maar eten zat er echt niet meer in. En daar lag ze maar te liggen, zielig, dan weer overgeven. Op den duur heb ik ze gewoon met de fles drinken gegeven, en ze dronk dan ook echt wel goed, dus... het zal wel overgaan.
"maar dat doen we maar niet meer, he Noes, restjes eten aan haar geven...aldus Roon". "nee hoor, schat...doen we niet meer".

SILVER FALLS

De volgende dag is het echt SCHITTEREND weer! Luna lijkt wel ietsje beter, maar toch gaat het haar niet echt lekker. We zouden eigenlijk met haar naar de Silver Falls gaan, maar dat was toch niet zo'n goed idee, om haar mee te nemen. Ze moet rusten....
Dus zorgen dat ze toch weer genoeg gedronken heeft, toch ook maar weer een bak eten neergezet, dan zal ze straks misschien wel weer iets beter zijn...

Dus we gingen ondertussen even naar de Silver falls, ong. een uurtje rijden. Dan heb je het Silver State Park. Echt geweldig mooi!!
Er is een hele route die je kunt lopen, maar een groot deel van de route is ook afgesloten ivm de winter. Maar dit was prima, het is een heel mooi park met op de grote route iets van 10 watervallen, op de route die wij lopen, komen we er 2 tegen. De south silverfalls en de lower south falls, echt SUPERmooie watervallen, waar je ook onderdoor kon lopen. Qua afstand is het precies lang genoeg, want je krijgt eerst een afdaling, maar....wat komt er na een afdaling?....PRECIES.... een stijging! Die afdaling viel dus reuzemee, de stijging was natuurlijk bij ons" ferme sporters"hijgen geblazen, puffen, kreunen, zeuren....etc".
De zon scheen volop, geen wolkje aan de lucht...het lijkt wel zomer! Van de zomer gaan we terug om de andere routes te lopen en de andere watervallen bekijken, want jaja, da's zeker de moeite waard!!

We zijn zo een aantal uren aan het wandelen geweest, en tuffen weer terug naar huis, ik heb het ook een beetje op mijn heupen gekregen omdat ik wil zien hoe het met Luna ,onze prinses op de erwt, is.
"Oh nee he": ze heeft echt alles onder gepuged", och zielig meske toch!!"

"Als ze morgen niet beter is, ga ik naar de dierenarts". Ik moet nu echt met de fles water geven, want ze komt gewoon niet meer overeind zowat.

EN....DE RARE WEEK.....

de dag erop...je raadt het al...geen verbetering, dus hupp, de dierenarts gebeld.
Om 11.30u konden we er zijn. Zo'n lieve dierenarts, dr.Kirsten Thurssham. Ze had Luna ook gesteriliseerd een aantal maanden geleden en herkende haar natuurlijk nog... "haaay sweetie, how are you, aaaah, you looking soooo sad, darling"Neenee, ze had het niet tegen mij, maar tegen Luna.
Dus ik gezegd; I gave her the restfood of mine, i think that's the problem". Ze was wat uitgedroogd, dus ze kreeg een lading vocht ingespoten, onderhuids (ik heb het nog nooit gezien), dus daar zat een flinke bobbel, en dat zou in de komende 12 uur absorberen. Ze heeft een injectie gegeven om haar maag wat tot rust te laten komen, en ik kreeg een dieet mee, dus licht verteerbaar voedsel wat ze moest eten.
Dinsdag zou ze opbellen...

Nou euuh, eten... DAT zat er niet in, hoor. En we kwamen thuis en ze wist niet hoe snel ze weer in die mand moest gaan liggen.
Volgende dag belde ze idd terug, rond 14u, natuurlijk in de hoop dat het een stuk beter ging.
"No, she is still very sick, she don't eat, drink or poo  and she vomit, puge, she is so sick."En dat was ze ook!
Ze wilde dat ik met haar kwam, zodat ze een foto kon maken, van haar buik, om te kijken of er toch geen obstructie zat. Op de foto was niet zoveel te zien, maar ze heeft Barium toegediend gekregen, zodat alles heel goed in beeld zou komen bij de foto, als ze het er nog niet uitgepoept had. Ze hoopte echt dat het niet tot een surgery zou komen.

Dus.... als de barium eruit komt...dan is het goed!!
Ik heb 2 dagen achter elkaar betaald, maar poehheee, Amerika is niet altijd zo goedkoop hoor, daar zijn we inmiddelss natuurlijk al verschillende keren achtergekomen.
En wij sávonds maar hopen dat de barium eruit kwam, maar.....nee hoor!

Dus....de volgende dag weer terug (het was iedere keer minstens een half uur rijden enkel), en ze keek naar de foto, en ja hoor.... het moet ECHT een o.k. gaan worden, de buik moet open, er zit een obstructie, wat kan ze niet zien op de foto, maar duidelijk is wel dat het really necessary is, dat wat er zit, eruit moet!!
Heh? Ships, had het wel in mijn achterhoofd gehad, maar ik dacht...misschien kunnen ze eerst wel iets laxerends geven. natuurlijk gevraagd of dat niet eerst mogelijk was, maar dat was geen optie in deze zei ze. Het was ECHT nodig!
Dus..."give the lady a big big hug, and I call you when I am finished". En natuurlijk vertrouwde ik haar, wat moet je anders, en natuurlijk zijn ze hier in Amerika opperbest, maar ik moest toch slikken. Even snel een belleke naar Roon, een sms naar ons thuis en een paar vriendinnen (schijnbaar moet ik het dan toch op 1 of andere manier kwijt), en naar huis om te wachten en tussen door wat te skypen.

En ik moet er niet aan DENKEN dat er iets niet goed zou gaan (zeg tegen mij niet dat dat bijna niet kan...), want Sophie en Stijn weten ook nog van niks, en zitten gewoon op school...
Om 13u komt dan het telefoontje; Dr. Kirsten herself, ze was echt helemaal blij, want ze vonden een bouncerball, oftewel een STUITERBAL in haar darmen, tssssss... een stuiterbal!!Het was allemaal heel goed gegaan, en ze was echt helemaal opgetogen en blij, dat kon ik aan haar stem horen.
Als alles goed ging konden we haar sávonds ophalen, dan ging ze met infuus naar huis, en dan moesten we haar de volgende dag weer brengen voor wat fluids en antibiotics, dus ze kreeg dan heel de dag nog extra vloeistof via het infuus, en dan lieten zij haar rustig aan wat eten en drinken, en dan konden we haar sávonds weer ophalen. Goed geregeld! Het ging goed met Luna, ze was natuurlijk nog behoorlijk duf, maar de nacht is ze goed doorgekomen.

Foto genomen tijdens de OK. De bal is duidelijk te zien....sorry voor degene die er niet zo goed tegenkunnen, snel doorscrollen, zou ik zeggen...

Tja. van zo'n duur balletje neem je natuurlijk even een foto.

Poor Luna.........

Dag erop terug, aan het infuus, en sávonds halen we ze weer op.
Dr Kirsten is echt dol op Luna, en ik weet nu waar ze koedie koedie koedie vandaan hebben, het komt volgens mij af van; cjoedie (cute)cjoedie cjoedie dog. Dus cute (kjoetie) zei ze heel de tijd, maar dat klonk dan gewoon hetzelfde als koedie koediekoedie, zoals je tegen een baby doet. En dan was ze zo tegen Luna bezig;" don't look so sad, cute cute dog, it's over now, the ball is out your stomach, but don't ever do that again, dear Luna". Nou, als iemand goed met dieren om kon gaan, dan was het dr. Kirsten wel! En Luna liep trouwens ook iedere keer kwispelend naar haar toe...
We haalden Luna dus sávonds weer op, nou, echt...ze was HELEMAAL door het dolle heen, er was niks meer van de o zo zieke hond terug te zien.

Kregen natuurlijk heel wat regeltjes mee betreft het eten, en dat ze quit moest zijn ivm de hechtingen (het is nog een hele jaap ook..). Nou, ooit een jonge friese stabij gezien die rustig is als ze zich goed voelt? Ze was door het dolle!!
Morgenvroeg weer terug om haar infuus eruit te halen...euhh, "can i do it by myself, i am a paramedic"Tja, en soms is dat gewoon erg handig, want dat scheelde me de dag erop gewoon 2 uur, en de hechtingen haal ik er ook zelf uit, scheelt ook weer in tijd, dus...eind goed, al goed!
Nou jaaa, het is uiteindelijk wel een HELE dure stuiterbal geworden. Ik vroeg aan Dr. Kirsten, "can i take him home, the bouncerball?"Waarop zij natuurlijk moest lachen, en zei: ït's all yours, that very expensive bouncerball!!"Tijdens o.k. hebben ze ook nog een foto gemaakt, waarop je duidelijk de bal ziet zitten. Tssssss, hebben wij weer!Als we zo terugdenken is het al een hele tijd geleden dat Luna die bal heeft ingeslikt, al zeker 2 maanden. Het was nl. zo dat ze op een avond heel erg begon te hoesten, net of er iets dwarszat. Toen zei ik nog tegen Roon; er is iets wat dwarszit, dadelijk moet ik de heimlich nog doen, en dat bleef eigenlijk een hele tijd aan de gang, dan ging ze weer liggen en vervolgens ging ze weer heel schor hoesten, maar.... de volgende dag was het over...zzzzjust! het balleke was natuurlijk gezakt! Ook kon Luna echt hele harde boeren laten, soms vroeg ik dan wel eens aan Stijn; "was jij dat"? Nee hoor, dat was Luna...echt ongelooflijk! Maar toch kan ze dat volgens mij haar hele leventje al, heel raar....we zullen het verschil wel merken.

Vrijdag is het inmiddels, de kids waren vrij, het was erg mooi weer, zonneke, 15 gr., dus ze hebben heel de middag buiten gespeeld...samen met Luna. Ik moest Luna soms even apart zetten, zodat ze wat zou rusten, want het leek wel of heel de energie van de afgelopen week eruit kwam. En dan sprong ze ook zo blij tegen je aan, net alsof ze wilde zeggen; "bedankt, baasje".
Cooper kwam hier vandaag spelen, en Cooper is een jongen van een amerikaanse( Lynette) en een Nederlander (Martijn), en het is zo grappig, want Cooper zijn ze wat nederlands aan het leren, omdat ze in de vakantie naar Nederland gaan, en nu is het zo, dan roept Stijn van boven: "Come, Cooper, come upstairs, I want to show you something". Waarop Cooper dan weer antwoord;" nee, ik ga niet"(terwijl hij altijd engels praat). Stijn weer...: äaah, come on, Cooper, please come upstairs!"Cooper; nee, ik wil niet"En zo praat dus Stijn engels tegen Cooper (Sophie trouwens ook) en Cooper praat dan soms weer in het nederlands terug, zoooooo funny!!

Nou, dat waren wel weer de belevenissen van deze week. Het gaat goed met Luna, met Sophie, Stijn, Roon en mij ook. Stijn heeft gisteren 2 wedstrijden achter elkaar gespeeld, 2 keer 40 min, dus de conditie zal snel weer terug komen. Sophie kan ook helemaal d'r ei kwijt bij gymnastics, en nieuws...Roon is begonnen met hardlopen. Tja, die mannen gaan zo tussen de middag wel es naar een eettentje hier, eettentje daar, want de baas woont hier al een aantal jaren en weet wel waar de lekkere tentjes zitten. Maar...dat gaat Roon compenseren door te gaan lopen, en zijn conditie op peil te gaan brengen. We wachten rustig af....

Nu is er NOG iets wat we wilden zeggen... Roon is gevraagd, een tijdje geleden al, om een jaar langer te blijven, samen met ons natuurlijk...piekeren, tobben, malen, alle voors en na's op een rijtje, en we hebben besloten om....het niet te doen...
Natuurlijk is het leuk, nog een jaar in the states, maar als we alles bij elkaar optellen komen we toch tot de conclusie dat het voor hun beter is om terug te gaan, anders zijn ze(en wij) 2 jaar uit beeld, Sophie zou dan in gr.8 terugkomen, wat denken wij niet handig is, net voor de middelbare. En 1 jaar zou nog niet zo'n leerachterstand opleveren, maar 2 jaar misschien wel.Stijn weet nu al sommige woordjes niet meer in het nederlands, dan zegt hij; hoe schrijf ik dat ook alweer? Natuurlijk zijn er tal van mensen die het wel zouden doen, maar wij zijn echt uitgegaan van een jaar, hebben in dat jaar zoveel gezien en gedaan, en ook zoveel geleerd, en dan is het ook goed geweest. Voor ons is het nu een speciaal jaar geworden, na 2 jaar zou het al iets gewoner en iets minder speciaal worden misschien (dat weet ik dus niet), maar voor hun is het straks ook weer fijn om nog een paar jaar op hun eigen school te vertoeven (soms is het best zwaar hier voor hun, lange dagen naar school, amerikaans huiswerk en nederlands huiswerk), lekker weer gewoon met vriendjes en viendinnekes af te spreken na school en dat alles weer "gewoon"wordt...
Het zal afkicken worden, straks over een half jaar weer thuis, maar dat komt goed!

Nog even dit:
Janne, een HELE fijne dag zondag, hopelijk met lekker weer en tot skyp!!X

Het is al met al toch weer een heel verhaal geworden, we brouwen er een eind aan,
de klok wordt hier dit weekend verzet, dus er zit 2 weken maar weer 8 uur tijdsverschil tussen (dit voor de skypers),
We zeggen hierbij weer:
ADIOTSKI, HAVE A NICE WEEKEND!!! XXX

BINGO-NIGHT, MOVIE& FOREST PARK

                                                BINGO-NIGHT

Al weken en weken kregen Sophie en Stijn flyers van school mee; Bingo-night...FAMILY S FAVORIT!
Niet alleen kregen ze briefjes mee, ook via de mail...again and again and again.
Ik had ons niet opgegeven, want er zijn eigenlijk zoveel dingen die georganiseerd worden, en ze krijgen zoveel briefjes mee, dan weer voor dit, dan weer voor dat, dus ik had het zo maar gelaten.
Nu was Stijn vorige week allemaal ziek, sóchtends ging het dan weer, dan bracht ik hem naar school en iedere keer belde ze dan weer van school na een tijdje dat hij weer buikpijn had, dus ik ben wat afgesjeesd naar school.

Tammy, de secretaresse, moest er wel mee lachen, want dan kwam ik binnen in "the office" en dan zei ik tegen de 2 dames, Cynthia en Tammy": Haaay, lady's here i am again". Wel zielig voor Stijn natuurlijk, want het menneke had echt buikpijn, na een paar uur was het ook wel weer over, maar dan kwam het vervolgens ook weer terug, ook als we thuis waren. Dus zo ook die vrijdag van de bingo-night stond ik sóchtends om 9u alweer in the office om Stijn op te pikken.
Dus Tammy zei; "Are you coming to the GREAT bingo-night?" Effe zien hoe het met Stijn is, maar..."we come when it's possible"." It's REALLY REALLY FUN for the whole family!!", zei ze nog.
Jah, en dan heb ik toch weer zoiets..ik wil daar eigenlijk toch wel naartoe, is ook wel heel leuk voor hun.
Maar we moeten eerst zien hoe het met Stijn is. Die werd in de loop van de dag weer iets beter, en wilde toch ECHT naar de bingo-night, want ook Stijn zijn juf had al verteld "how funny"het was.
Dus op naar the great bingo-night!!
En ja, ik moet zeggen; het was erg leuk, het was idd erg druk. Ze hadden pizza, snacks, snoep, drinken, dus van alles, dus alles waar de gemiddelde amerikaan (en wij) van houden...
Het is opvallend hoeveel mensen je eigenlijk ondertussen toch al hebt leren kennen, nu scheelt het natuurlijk ook dat ik heel veel op school vertoefd heb. Zo ook Sophie en Stijn, loop je daar rond, gaat het ineens van : hay Stijn, hay Sophie en hup....weg waren ze! Dus ze hebben hun draai wel gevonden.
Bingo-night begint, echt STIPT om 18u. Daar zijn de amerikanen wel goed in, in stipt, stipt, stipt.
Dus 4 bingo-kaarten, Stijn wilde even bij Mason gaan zitten, en dan begint het..I9, B64, O34... he,
NET geen bingo!
Sophie heeft ook een kaart bij te houden, en ze vindt het wel heel leuk, want iedere keer hoeft ze er nog maar 2, maar iedere keer is het dan ook weer dat Tammy en Cynthia (de secretaresses) omroepen; "o.k., make it clear!"En als er al tig kindjes naar voren zijn gegaan omdat ze BINGO hadden, dan wordt het na 3 kwartier een beetje frustrerend voor ons Sophieke." Jaaa heee, WEER NET niet, gggghh". Stijn is ondertussen bij ons komen hangen, en begint toch wel weer buikpijn te krijgen, dus na een uur houden we het voor gezien, Sophie vond het ook wel genoeg, want..."ze wint toch niks..zegt ze."Ja, en voor Stijn, om daar met buikpijn te blijven hangen is ook niks. Het was wel een leuke bingo-night, leuk om gezien te hebben, ook Sophie en Stijn vonden het erg leuk!

Zaterdag gaat het toch weer iets beter met Stijn, en we hadden al zo vaak beloofd om hier naar de film te gaan, maar we vonden eigenlijk wel dat ze het goed moesten kunnen volgen, en nu zitten ze op dat niveau dat ze engelse movies kunnen kijken, dus we gaan naar the movie!
JOURNEY 2 THE MYSTERIOUS ISLAND, een 3d film. Weet eigenlijk niet of deze al in Nederland uit is, maar...hij is erg leuk!!
Daarna gaan we naar the old-spaghetti factory, waar we....hoe verrassend, spaghetti hebben gegeten.En toch heeft Stijn alweer buikpijn..

Zondag is het weer een beetje een lamballen-dag, maar we gaan niet de hele dag lamballen he, er zijn hier nog genoeg mooie parken waar we naartoe kunnen, dus we gaan naar een park wat heet;
FOREST PARK
Het is een groot park ten westen van Portland, erg uitgestrekt, niet te ver rijden dus....
We weten nog niet zo goed waar we moeten parkeren, maar we stoppen gewoon ergens en gaan de bossen in, maar MODDERIG dat het is!!
De paden zijn hier toch niet zo duidelijk en Luna(the dog) is inmiddels al compleet zwart ! (ze is eigenlijk zwart-wit he)
Mmmm, hier is het toch niet zo handig wandelen en...we zijn de enige. Dus witte wa...we rijden een eindje verder en kijken wel waar auto's staan. En echt gewoon...de bocht om, en daar waren the trails, tsss. Nou, dit zijn betere paden. En wat een mooie bossen weer. Wat hier dus wel apart is, is al die mos op de bomen. In de zomer zie je dat niet zo, maar nu dus duidelijk.
We lopen een eind, maar na een half uur begint het toch wat te miezeren, he toch! Dus...een mooie hike-route, maar we maken hem nu niet af, als het beter weer is maar weer!
En het loopt al eind van de middag, dus heel ver hadden we toch niet meer kunnen gaan...
En er moet natuurlijk nog ge-edufaxt worden (nederlands huiswerk).

Mos, mos , mos

Maandag is het weer uitzonderlijk mooi, zonnig, niet koud, het weer slaat hier gewoon per dag om, niet te filmen! Maar ja, dat kan in Nederland natuurlijk ook, maar... Sophie en Stijn hebben de zomer in hun bol, en spelen lekker in hun t-shirt buiten(kan ook), maar Sophie denkt dan alweer vooruit...Mam, zou ik morgen dan niet dat korte broekje aankunnen? ""Nou, Sophie, dat lijkt me nogal friskes, zeker s'morgens"." Maar mam, dan doe ik er die lange beenwarmers onder, er gaan er zoveel met een korte broek naar school". Echt??Nu zie ik dat hier ook gewoon, hoor, hebben ze gewoon korte broeken aan en een t-shirt, terwijl het dan toch echt geen zomerse temperaturen zijn. Ze geven hier gewoon wat minder om kleren, iedereen draagt gewoon wat ie wil. Sophie heeft het altijd heel erg snel warm, dus nou ja..o.k... Volgende dag heeft ze idd korte broek aan, met beenwarmers, een hempje met vest erover, winterjas erover en daar gaat ze dan, sommige dingen nemen ze dan toch van de americano 's over, he, maar....komt  wel weer goed!
De volgende dag is oma jarig, 29 februari, oma is dus 1 keer in de 4 jaar echt jarig, en dat was dus dit jaar. Ze werd 16! En...je gelooft het niet...ze heeft een brommer cadeau gekregen van de familie!
En omdat het toch wel een speciale verjaardag was, heb ik Sophie en Stijn om 13.15u van school gehaald (bij jullie 22.15u) om...te gaan skypen.
Ze hadden allebei al een cadeautje meegekregen van oma voor vandaag, omdat ze er niet bij konden zijn. Dus het gaat al dagen van... wanneer is oma jarig, want dan mogen we het cadeautje openmaken..haha
Oma had ondertussen ook nog voor hun allebei een leuke kaart opgestuurd, zodat ze zeker niet zouden vergeten om het cadeautje uit te pakken. 13.30 Skypen dus met oma! Ik had ook al taart in huisgehaald, we hadden ons versierd, kaarsjes op de taart aan en gezongen voor oma. Toen mochten ze de cadeautjes uitpakken voor de skype en tja....dan is de aandacht natuurlijk weg voor de skype! Ze hadden allebei een leuk boek gekregen, thnx oma!
Was wel leuk, want zo hebben we ook nog wat ooms en tantes die er waren voorbij zien flitsen op de skype.We hebben hier ook een feestje gebouwd, wat salades en chippies erbij, maar natuurlijk anders dan anders..

Taart eten en Skypen met oma.....

SOCCER
Dat was dus gisterenmiddag, 1 maart, Stijn zijn eerste soccergame!(voetbal dus, he!)
Het is een sessie van 8 weken, met alleen maar wedstrijdjes.
Het begon om 16.40u. Ik had Stijn in zijn HMVV-tenue gehesen, maar dat shirt werd daar natuurlijk snel vervangen door een knalrood shirt van....SOCCER INDOOR GOALS!
Dus Stijn het veld op in zijn rode shirt, maar.....wel met zijn blauwe HMVV-sokken haha.
Leuk man, om te zien. Stijn kwam in het begin terug naar mij...mam, ik ken niemand...ze hadden natuurlijk ook niet getraind samen, maar ik zeg; "komt goed, Stijn, ik ben hier met Sophie, hupp...play soccer!"
En hij vond het ECHT leuk! Het was 2x 20 min., dus best pittig, maar hij deed heel goed zijn best, had zelfs bijna gescoord. En normaal sta ik daar aan de kant wat te roepen, van...."kom op, Stijn, naar voren met die bal, kom Stijn, schieten!", maar nu zaten we op een tribune achter plastic glas, dus dan moest je wel heel hard schreeuwen.
Achteraf zaten we op de verkeerde tribune, je had 2 tribunes..1 voor de thuisspelers en 1 voor de bezoekers...en waar zaten wij..JUST, bij de bezoekers, terwijl we thuis speelden. Ik vond het al zo gek, dat ze zo uit hun dak gingen, toen die andere scoorden, en ik de enige was op onze tribune die begon te jubelen, toen onze partij scoorde.

Indoor soccer.....

Zag het daarna...visitors.
Nou ja, het was erg leuk om die mannekes zo te zien spelen, en vooral ook erg leuk dat Stijn het zo leuk vond.Sophie was meegegaan, en Sophie vond het ook grappig om te zien. De 1ste helft controleerde Stijn iedere keer of wij er wel waren, stond ie op het veld naar ons te zwaaien...om de paar minuten, maar dat was de 2de helft alweer wat minder.Het is 1-1 geworden!

Roon heeft het de afgelopen weken druk, maakt veel uren (amrikaanse belastingspapieren invullen), ook de avonden en weekenden is ie op zijn best bezig.
Ik ga zelf nog op zijn best naar de sportschool, probeer 2-3 keer te gaan.Heb ik nog wel iets grappigs van te vertellen.. Ik kom daar nl. altijd een vrouw tegen "genevieve"heet ze, en in het begin hoorde ze mij praten....ik met mijn afwijkende accent. Dus vroeg ze'Where do you come from, FRANCE"? "No, from the NETHERLANDS"Ooooh, how nice!"blalaabalablalbala. Genevieve is eigenlijk wel een grappige vrouw, ze gaat zo wat iedere dag naar de sportschool en dan heeft ze een mp4-speler met muziek en dan gaat ze zo op in die muziek, dat ze helemaal staat te swingen op zo'n step-apparaat, echt geweldig! En er wordt ook niet raar opgekeken dan, want ieder doet gewoon lekker wat ie zelf wil.... da's weer erg leuk van hier.

Maar Genevieve kom ik dus vaak tegen en schijnbaar kan Genevieve niet onthouden waar ik vandaan kom.... Dan zegt ze weer; BONJOUR! La France, he? "no, Genevieve, from the NETHERLANDS!
O yeah, that's right, from the Netherlands!"
En echt de keren erop iedere keer.... ze heeft zich volgens mij ingeprent dat ik een franse ben, dus dan vraagt ze weer"how is that in FRANCE? ""Genevieve, the NETHERLANDS, you know HOLLAND"Maar ik moet er iedere keer wel mee lachen.
Nu was ze toch van de week weer op de sportschool, ze was een paar weken ziek geweest zei ze, en je gelooft het gewoon niet (daarom vertel ik dit), echt zoooo grappig. Zegt ze: "from Danmark, he?"Echt....ik kwam gewoon echt niet bij. Ik zei; "I told you 100 times that i come from the Netherlands and not from France, and now i come from DANMARK???? Genevieve!"
Kijk, nu zie je wel hoe diep onze vriendschap is, blablabbllablah... maar het blijft funny!

Ons nieuwe huisdier

Heb niet meer zoveel aan te vullen, behalve dan:
Boris, Proficiat he jonge(man)! Enne.... gewoon gaan bowlen, he! Veel plezier!! Speciale groeten van Stijn!
Petekindje Janne, van HARTE proficiat meske, 7!! sjongejonge... het duurt nog wel een week, eventjes geduld nog...X


Wij zeggen natuurlijk weer:
TOEDELEDOTSKI:) TIL NEXT TIME!! XXX