40! SPULLEN, SCHOOL EN PORTLAND

40 JAAR!

Tja, de meesten van jullie weten het wel... 40 jaar ben ik (Annuska) geworden vorige week donderdag, hier gewoon in de States... Als ik er een smiley bij kon zetten dan weten jullie wel wat voor smiley dat was..
Ik zag er als een berg tegenop, want had alles al uitgedokterd en had een big party willen geven in Nederland, eind augustus, datum stond al vast.
En hoe moet ik het nu doen? Ik kan altijd over van alles en nog wat heel lang zitten te soebatten, dus nu ook.
De Americano's wisten het ook en wilden een party met eten voor mij organiseren. Dat was natuurlijk wel erg leuk en lief, maar ik wilde eigenlijk niet teveel poespas. En ik wilde nog meer mensen uitnodigen, dus dan werd het wat veel om het eten te bereiden en dus hebben we besloten om NA het eten meteen om 18.30 de mensen te laten komen met kinderen, gewoon voor koffie en daarna te borrelen met hapjes. We zouden het dan op vrijdag vieren, want dan kon het ook later worden voor de kinderen..

Toen ik sóchtends wakker werd op mijn verjaardag werd er al volop gerommeld in huis en... daar was het ontbijt op bed!!
En het cadeau...WOW... een lang weekend naar SAN FRANSISCO in November, helemaal GEWELDIG!! THANKS HONEY&KIDS! Stijn zegt... aaaaah, ik wil vandaag bij jou blijven, en ik dacht... ja, dat wil ik ook, dat ze bij mij blijven, dus zo gezegd zo gedaan. Ik naar school bellen, naar Tammy de secretaresse; Haaaay Annuska, how are you doing? Ik zeg; mwaa, it's my birthday en i'm gonna be 40!!Uitgelegd dat Roon zaterdag moest werken (was ook echt zo, hoor!!), en dat ik het wel fijn zou vinden als Sophie en Stijn vandaag thuis zouden blijven. OFCOURSE, Annuska , it's such a special day. But what i'm gonna tell everybody when they ask... where is the mom??? Met andere woorden.. ik ga toch vaak tussen de middag met hun eten op school dus die mensen kennen me onderhand een beetje. Het was een grappig grapje, toch van die Tammy? She is nice..

Dus we konden lekker op ons gemak doen. Ik heb Sophie en Stijn WEL gewaarschuwd, er zal wel veel geskypt gaan worden, dus dat moeten ze er maar even bij nemen. Naar beneden gegaan, ALLES was keimooi versierd, loop ik naar buiten, en wat staat daar.... een spandoek!! Je verwacht het hier niet omdat ze je nog niet zo goed kennen, maar de collega van Roon, Klaas en een andere nederlander die met een amerikaanse getrouwd is, Martijn, vonden het wel grappig om te doen.. Bedankt mannen, nu weet heel de buurt hoe oud ik ben! Ze zijn het hier volgens mij ook niet zo gewend want er werd wat afgegaapt naar ons huis.

Tja en dat er geskypt zou worden, DAAR had ik natuurlijk wel rekening mee gehouden, maar toen dacht ik... zit ik dadelijk te wachten, skypt er niemand, DAT zou wat zijn?!
Maar om 9.30u begon het skypen, ons Ingrid had de kickoff en het liep eigenlijk allemaal vlotjes in elkaar over. Was wel ERG verrast toen er om 10.30 geskypt werd( bij jullie 19.30u), zaten er ineens 4 dolle dwaze gekke geiten, helemaal versierd met slingers, rooie neus op en een glas rose in de hand me toe te zingen. Volgens mij hadden ze er al een paar op... en ik moest er natuurlijk ook een wijntje meeproosten. nu ben ik echt niet te flauw met wijn, maar echt lekker was ie nou ook weer niet zo vroeg in de ochtend. Maar... we hebben geproost, en het was beregezellig, KEILEUK!!Na zo bijna een uur met elkaar hebben zitten te borrelen achter de skype (wel goedkoop trouwens zo'n skypefeestje..), kwamen ons pap en mam in beeld. Ik zeg ; nu moet ik ECHT hangen hoor!

Dus zo heel de dag een beetje doorgeskypt, tussendoor nog voor hun pannekoeken gebakken, filmpje opgezet...
En toen was het moment daar.....DE SPULLEN zijn gearriveerd, EINDELIJK na bijna 8 weken onderweg geweest te zijn. Sorry Kelly, dat ik je bij de skype wegdrukte, maar dat moest. De spullen waar vooral de kiddo's naar snakten. Vooral het speelgoed, de waveboarden en de stepjes. Dus dat ging al snel van...'".maaaaaaaam, waar zijn de waveboarden, waar is mijn playmobilkasteel, weet je waar mijn beenwarmers inzitten", pooooeeeeh hee. Nou, euuuh, nee, dat weet ik allemaal niet meer, eerst maar es beginnen met dat plakband eraf te halen. Waar zitten nu toch die waveboarden in??

Oh, en daar gaat de skype weer... zijn het WEER die dolle meiden, maar dan 4 uur later!! Zijn ze gewoon doorgegaan met mijn verjaardag vieren. Tja, en dan gaat het dus nergens meer over... Nog even kaarsjes voor de skype uitgeblazen, samen met de kids...
s'Middags is de vrouw van de collega van Roon nog even langsgeweest, Mara en hun kindjes.
Roon is eerder naar huis gekomen, want we gingen onze verjaardag vieren bij... de MEXICAAN,
heeeeerlijk gegeten, ze hebben daar voor ons gezongen, want ze waren er achter gekomen dat ik jarig was, en Sophie en Stijn hebben allebei een sombrero gekregen (eentje trouwens van een vrouw die ook jarig was, en die de hoed aan de kinderen gaf, lief he?)

Dat was zo'n beetje mijn verjaardagsdag. Ook al was het heel apart, het was toch heel erg leuk om hem zo te vieren. Normaal sjouw ik me altijd een bult op mijn verjaardag, maar nu kon ik gewoon achter de computer wat zitten ouwehoeren, en een wijntje meeproosten. Je mot er toch wat maken, hee!
Iedereen kei bedankt voor de skyps, mailtjes en kaartjes, HEEL ERG PLEZANT vond ik dat!!

Pannekoeken di Mama

Hiermee hadden we alle aandacht van de buurt.

Taart, wijn en Skype....

Noes mocht kiezen waar we gingen eten......de mexicaan dus.

Tja, er stond niet op de dozen wat er in zat.

Na lange tijd weer eens waven....

Feestje met 3 amerikaanse gezinnen en 1 nederlands gezin en wij dus,  was afgelopen vrijdag. Hadden taart in huis gehaald, koffie gezet en daar kwamen ze om 18.30u. De 2 amerikaanse gezinnen hadden hun eigen gebrouwen bier bij, maar ze vonden de grolsch ook erg lekker.
Het werd heel erg gezellig, heel typisch maar iedereen begon met wijn of bier, en ze gingen allemaal in de keuken om het kookeiland staan. Ik had alles in de ene woonkamer zo klaargezet, dat iedereen kon zitten, maar dit is typisch amerikaans. Als mensen een kookeiland hebben, gaat iedereen daar omheen staan, en het was ERG gezellig, hapjes erbij, en klaar! De kinderen vermaakten zich ook heel goed met elkaar. Rond 23.00-23.30 was het feest gedaan, de kinderen werden wat hangerig, ge kent het. Eerlijk is eerlijk, ik zag er tegenop, maar het was echt allemaal SUPER!
Maar volgend jaar als we terug zijn, dan geven we toch ook nog echt een goei fistje, hoor! Datum volgt!

Ut was gezellig toeven in de keuken tijdens de borrel voor de buurt.

Nou, genoeg over mij en ons fist, want we zijn nu bij zaterdag 8 oktober beland..
Roon moet vandaag de hele dag werken van 7 tot 19u, dus besluit ik om maar met Sophie en Stijn naar de Zoo te gaan. Het is nu de derde keer alweer, maar we hebben nog steeds niet alles gezien.
Het was lekker weer, hup met het treintje mee, Sophie en Stijn hebben grote parkieten gevoerd (ik kan het eigenlijk niet anders zeggen wat het waren). Vorige keer kwamen ze niet op de handen/schouders zitten, nu bij Sophie en Stijn zelfs ieder 2!
Nou, toch maar even naar papa bellen, en het vertellen. En natuurlijk hebben we het op de foto gezet! Na een uurtje of 4 was het welletjes en gingen we terug back home.. Nu zijn ze trouwens allemaal in heel de zoo overal lampjes op aan het hangen. Dat is voor de kerst en volgens mij ook al voor thanksgiving. het moet schijnbaar amazing zijn, dus... dat zie je nog wel es verschijnen!

Een amerikaans stel had gevraagd of we vanavond de halloweenroute mee gingen lopen, dat is dan ergens in een bos, een route van bijna een uur wandelen, en dan kom je onderweg van alles tegen. Toch maar niet gedaan omdat Sophie en Stijn nog zo moe van het feest waren. Het duurt nog tot halloween, dus ik schrijf er nog wel een keer over.
Roon is thuis en is toch ook wel blij dat we vanavond niet meer weghoeven, gewoon op de bank hangen...

PORTLAND
Zondag is het wat baggerweer, het miezert in de ochtend en het zou s'middags wat opklaren. Dus wij dachten; dan kunnen we wel es met de metro naar Portland gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Komen we daar in het centrum aan, en nu? Er was een of andere demonstratie aan de gang, even naar gekeken, er was ook nog een marathon bezig in de stad. Maar we wisten eigenlijk niet zo goed waar we nu heen zouden gaan. Moet ook zeggen dat we er gewoon een beetje op de bonnefooi naartoe zijn gegaan, zo van... we zien wel. Hee, weet je wat? We gaan effe eten, daarna met de metro naar het ziekenhuis waar ze die kabelbaan hebben. Sommige van jullie hebben die al gezien toen we voor die week hiernaartoe waren gegaan. Dus effe gegeten, en naar het ziekenhuis gegaan. T ziet er wel erg rustig uit.... SORRY, WE'RE CLOSED!

Euuuum, zullen we gewoon maar naar huis gaan, bergschoenen voor Sophie halen (Stijn had er nl. al, en Roon en ik trouwens ook..) het was inmiddels ook al 17u, dus... Portland is wel leuk, alleen je moet eigenlijk wel gericht naar wat dingen toegaan, bv. de markt of chinatown. Ach, het is een kwartiertje van hier af met de auto, dus daar zullen we nog wel een paar keer bivakkeren.
Ja, en wat die bergschoenen betreft... het komend weekend gaan we naar crater lake, ws. dat het het laatste weekend is dat je erbij kunt komen, want als het er eenmaal gaat sneeuwen, dan kun je die pass niet meer op. Motel geboekt, bergschoenen mee, picnicvoorraadje mee, Luna mee, kiddo's mee, wij mee en hupsakee, let's HIKE! Je hoort er nog van..

In de MAX naar Portland

Lekker lunchen in een franse lunchroom

Vette bak. Super geluid.

Gemeentepils overal verkrijgbaar

Nike Town. DE winkel waar het allernieuwste van Nike te koop is.....superrrrrr

SCHOOL
Ja, het gaat goed! Ben blij dat te kunnen zeggen. Na het gesprek van vorige week met de juf van Sophie is het idd beter gegaan. Ze translate meer. Bij de spullen zaten gelukkig ook ned-engels en omgekeerd woordenboeken, voor mij eigenlijk natuurlijk, maar Sophie heeft ze mee naar school, zodat zij ze op school kan gebruiken.
Bij het eten en na het eten op school is Stijn steeds meer echt aan het spelen met vooral Michael, een leuk chinees mannetje (ik vind dat ie wel wat van Bruce lee wegheeft, hij doet ook precies dezelfde bewegingen, en dan hajjjj, met zijn handen en voeten...) Stijn doet dat nu dus ook. Dus ik vraag dan altijd; waar is ninja michael? De kinderen op school beginnen me ook al goed te kennen...

Sommige van jullie zijn trouwens benieuwd of Sophie en Stijn hier op een sport zitten. Nou, nee dus. Heel bewust gedaan hoor. Ze MOETEN al zoveel, MOETEN naar school, MOETEN edufaxen, MOETEN met ons mee leuke dingen doen(wat leuk is trouwens..), maar als ze nu op een sport gaan, MOETEN ze weer door de weeks haasten (en wij ok), en in het weekend ws. wedstrijd spelen. En ik vind wel... als je op een sport gaat, dan niet halve bak, he! Daar komt nu nog bij dat ze het engels niet goed beheersen, al gaat dat wel erg de goeie kant op. Heb het wel tussen neus en lippen zo aan Sophie gevraagd, en eerst vond ze het wel leuk om op basketbal te gaan, maar daarna zei ze eigenlijk ook alweer meteen.. maaar ik heb het zo al druk.
En daarbij, daar komt ook nog eens bij dat we nu kunnen gaan en staan waar en wanneer we maar willen in het weekend, anders ben je toch weer snel gebonden. Ik ken dat wel van die zaterdagen, hurry up naar de voetbal crossen, en dan snelsnel, want Sophie moet wedstrijdje korfballen... dan zondag weer naar de kunstacademie en zwemles en je weekend is weer gevuld. Leuk allemaal, hoor, maar.....NU EVEN NIET!!

Sophie gaat goed nu op school om even op de school terug te komen, ze is tevreden en ze vindt de kinderen in haar klas heel lief. er is niet 1 specifiek meisje waar ze meespeelt, maar meerdere. Dan doen ze een soort van ballenspel. In edufax is ze nog steeds wel erg ijverig, ze zorgt dat ze ineens heel veel opdrachten doet, dan is ze weer een paar dageen vrij nl.Wat ze trouwens op het moment wel heeeel erg heeft, is opruimwoede! Ze kan er niet tegen dat er bv. blaadjes op het kookeiland liggen of andere spullen, en die gaat ze dan ópruimen, en met opruimen bedoel ik dan eigenlijk wegmoffelen, want alles wat ze tegenkomt moffelt ze weg in lades, kastjes, zodat het toch maar niet meer in beeld is. Met als gevolg dat we iedere keer spullen kwijt zijn. En als ik dan weer es spullen niet opgeruimd heb, zegt ze; ooooh, maaaam, ruim het nou toch es op! (ikdacht altijd dat dat omgekeerd was..) Zelfs op het feest ging ze alles opruimen, en afwassen. Dus die amerikanen wilden haar wel een keertje inhuren voor een feestje om alles op te ruimen. Ach, ze is lekker bezig, en ze doet het heel goed!

Dan nog es iets:
Ingrid, ge komt er niet onderuit, een dikke proficiat! X
Nanny, jij ook niet... Proficiat ermee!
Veel plezier zaterdag, ook zonder ons..X


Het komend weekend is een lang weekend, ze zijn vrijdag vrij, Roon ook, dus we vertrekken al vroeg naar crater lake!
Met Roon gaat het zijn gangetje, had vorige week een lange week, veel gewerkt. Het gaat goed dus, geen zieken, het weer is op en af, het kan vriezen, het kan dooien, maar wij zeggen...

SEE YOU LATER, ALLIGATOR, BYEBYE XX!