Ja, iedereen zal zich wel blijven afvragen hoe het nu met Sophie en Stijn verder zal gaan op school, dus dat zal ik iedere keer wel opschrijven. Ook voor hun later leuk om te lezen.
Het engels hebben ze natuurlijk nog niet onder de knie, we zitten in de vierde week dat ze naar school gaan, maar het gaat echt iedere week weer iets beter. Ik dacht; ik zal Stijn es testen, dus ik vraag aan hem; als een kindje vraagt; would you like to play? wat vraagt hij dan? Eeuuum, ik denk dat hij dan vraagt of ik mee naar de wc ga (lees dus..plee). Nee manneke, of dat je met hem wilt spelen. Ooooh. Maar denk maar niet dat WIJ hem zo opvoeden hoor.. (met plee).
Zo blijft het dan toch ook wel weer grappig.
Zo had Sophie in de klas allemaal briefjes aan mij geschreven, echt een stuk of 5 briefjes, waarvan er ook 1. Mam, deze opdracht heb ik niet gemaakt, want ik snap niet wat ik moest doen..
Ze zet dan gewoon vraagtekens achter de opdrachten.
Ik heb aan de juf van Sophie het vertaalprogramma gevraagd om dat soms met Sophie te doen, dat heeft ze 1 keer gedaan, ze heeft er niet meer tijd voor.
Da's jammer, maar helaas.Het zal in de loop van de tijd wel goed komen.
Nu heb ik gisteren de blog geschreven, en dacht dat alles redelijk goed ging met hun, ook met Stijn. Breng ik Stijn gisteravond naar bed, en na heel het ritueeltje van verhaaltje, tanden poetsen en effe kietelen gaat Stijn normaal wel slapen. Maar nu was het ; mam, mag ik nog heeeeel even naar beneden, ik kan ECHT niet slapen, t was 20.15u Ja hee Stijn, kom op. Heeeel even, 5 min. Maar ik zag al dat ie niet zo in zijn hum was, dus aan hem gevraagd of er iets was. Nou, toen kwam het hoor, echt dikke tranen met tuiten, en met horten en stoten vertelde hij dat hij niet durfde te gaan slapen, omdat hij dan weer over Hooge mierde ging dromen, over zijn vriendjes en iedereen, en dat wilde hij niet, want dan werd hij heel verdrietig. Hij was echt zo hard aan het huilen, dat ik het er ook moeilijk mee kreeg. Hij miste zijn vriendjes en de school heel erg. Nu had hij laatst met Boris zitten skypen, zenne maat, en hadden ze toch allemaal gek zitten doen, en ook tegen elkaar; ik mis jou ECHT niet, hoor! Nu vroeg Stijn dus of Boris dat echt meende. Nee, natuurlijk niet, Stijntje! We hadden het erg met Stijn te doen. Maar ooit hoop ik dat ze later zeggen; DAT was gaaf toen, dat jaar naar Amerika!
Ja, met dat dromen is het allemaal wat. Sophie had ook al gedroomd dat ze bij het zwartven liep met ons, en dat ze toen tegen Stijn Zei; Maar wij zitten toch in Amerika?
Stijn zag er moe uit vanmorgen, heb het tegen die lieve juf verteld en ze zei; oooh Stijn, give me a hugh!
Ik probeer ook iets minder naar school te gaan tijdens het eten. Vind het wel heel erg gezellig, hoor, want eigenlijk iedere middag gaat het er hetzelfde aan toe. Er hangt een stoplicht in die eetzaal, en als die oranje knippert, gaan de juffrouwen van de cafetaria klappen, een soort deuntje, en dat deuntje klappen de kinderen dan na. En dan moeten ze ook stil zijn. It's TOO noisy, i see it on the orange light! zegt ze dan. En zo gaat dat dan een keer of 3. Dus dat riedeltje ken ik wel. Het helpt wel overigens, maar je moet weten dat er dan zo'n 100 kindjes in die eetzaal zitten, of misschien wel meer, want alle kindjes eten op school, wel verdeeld.
Ik ga dan mee naar de speelplaats, en vooral Stijn blijft dan wat bij mij hangen, en Camden en Michael komen dan met Stijn spelen, maar Stijn wil eigenlijk vooral niet dat ik wegga. Terwijl Sophie gewoon met die meiden een ballenspel gaat doen, en het niet zoveel uitmaakt of ik blijf of niet.
Voor Stijn is het wel goed dat ik af en toe naar school kom, maar ook dat ik soms niet kom, want hij went er teveel aan. Dus nu met hen afgesproken dat ik 2 keer tussen de middag kom, en de rest van de dagen niet.PS vandaag ga ik ws. dus wel...
EN DAN IS HET........ WEEKEND
ITALIAAN
Om het weekendgoed in te wijden, zullen we es uit eten gaan (dat doen we hier ECHT niet zo vaak, hoor).
Ik ben nl verschillende keren naar zo'n dogpark gegaan, daar heb je dan zo'n groot veld, waar je de handen los mag laten. Dat mag alleen maar daar, dus in Nederland is het zo slecht nog niet..
Maar iedereen begint dan zo tegen je aan te praten, en dat begint dan natuurlijk met... what a sweeeeeet dog, i never see that dog here. En zo raak je aan de praat, en dan komen de mensen te weten dat je van Nederland bent. Dus deze man zei; i know a really good restaurant, italian food, VERY GOOD, real italian food! Tja, en waar hou ik van... van italiaans eten.
Dus.... DAAR gaan we naartoe vanavond!
We hebben besteld; voor Roon een pizza medium, voor mij calzone, voor Stijn pizza bambino, voor Sophie french fries with kipnuggets. Ik zei; zullen we er voor het goeie gevoel toch ook maar een salade bij doen? Dus we zeggen; all together, dus in een keer. Toen keek ze al wel heel verbaasd, maar alleee, dat doen we in Nederland altijd. Toen keken we es naar het tafeltje naast ons, want daar kwam een pizza aan..... ik zei: Roon, kek, dat heb jij ook besteld. Nou, ECHT, een pizza!! niet normaal zo groot!
Naderhand kwam die oberes terug en ze zei; je kunt het denk ik toch beter apart doen, want het kan allemaal niet op tafel....
T was waar. Ik heb een paar happen van die calzone genomen, maar het is dan toch ECHT geen calzone uit Italie, want er zat zoveel kaas in dat je na een paar happen al vol zat. Roon kon ook maar een paar happen op, Stijn ook. Dus.... ze vroeg of we een doggybag wilde. Ik zei; ja, dat doen we, al is het alleen al maar om er een foto van te maken om te laten zien, wat er van over was gebleven. Je ziet dat hier dus echt iedereen doen, he, dus niks abnormaals. Toch hebben we de rest niet opgegeten, maar het was wel lekker, hoor, niet italiaans, wel ECHT Amerikaans!
Left overs na een bezoekje aan de italiaan. Daar kan een hond een week van eten.
ADVENTURE PARK BIJ MT HOOD OP ZATERDAG
Na nog even geskypt te hebben met opa en oma, gaan we weer richting Mt Hood, maar nu gaan we niet naar Mt hood zelf, maar naar een soort van adventure. Je weet wel, tegen zo'n berg opklimmen, rodelen, met zo'n elastiek op een trampoline, en dat staat dan in zo'n folder HEEEEEEEEL leuk omschreven, met allemaal blije, vrolijke mensen die echt heel veel plezier hebben. DAT belooft wat!
Na ong. 1 1/2 uur gereden te hebben (ze beginnen eraan gewend te raken), kwamen we daar aan. De kaartjes waren wel prijzig (echt, de efteling is dan BEST goedkoop hoor..), 35 dollar per stuk, en we zagen in de folder dat je kon paardrijden. Eeuuh, sorry, no, not today, it's over, end of the season, you know. Nou ja, o.k dan. Dus... we gingen rodelen, dwz. Roon en de kiddo's gingen rodelen, dus met zo'n bobslee vanuit de bergen helemaal naar beneden, wel ERG leuk!!
Natuurlijk zaten daar heel veel sprinkhanen, die ook op die baan zaten en sprongen alle kanten op. Op zich niet zo erg natuurlijk, maar nu zei Sophie dat ze ook een horzel gezien had onderweg. Tja, en als Stijn DAT hoort, wat ie dus gehoord had... nu wilde hij toch ECHT niet meer naar beneden met die bobslee. Dus Roon en Sophie nog een paar keer, en dan gingen we naar de andere dingen.
Sophie op de rodelbaan
Om te rodelen moest je met de kabelbaan naat boven
Sophie downhill in de rodelbaan
We moesten wel een stukje rijden om daar uit te komen waar de andere ádventurestuff"was, maar toen we daar waren viel het eigenlijk toch wel erg tegen met de leuke adventuredingen. Ze hadden dan zo'n trampoline voor Sophie en Stijn, waar je dan in zo;n elastiek gehesen werd, en dan konden ze springen. We konden nog gaan midgetgolfen. Heeee, en daar in de verte is bungeejumpen (voor volwassen niet, want.... the season was over, maar WEL het volle pond betalen), maar voor kids kon het wel. Dus Roon belooft Sophie; áls we klaar zijn met midgetgolfen, wat trouwens toch wel erg leuk was, DAN mag JIJ gaan bungeejumpen. Wow, gaaf Sophie, zeg ik nog. Voor Sophie kan het nooit hard genoeg gaan, en het kan altijd spannender. Dus..op naar de bungeejump! Jaaaaheeee zeg, 1 keer springen kost... 20!! dollar extra. Ik zeg; pardon?Jaaa, pap, probeer je HIER maar eens uit te praten, want dat gaan we dus ECHT niet doen, he!!
Nou, het viel mee. Sophie was natuurlijk effe hevig teleurgesteld, maar ze snapte het uiteindelijk wel.
Even dan maar tegen de klimwand (want DAT was wel bij de prijs inbegrepen). En dan had je nog zo'n hele lange kabelbaan, wel heel leuk, maarre... is die wel bij de prijs inbegrepen? NEE, dus, kost ook nog es 20!! dollar. En je snapt het niet, maar er waren toch mensen die dat deden.
Hohooo, nu vergeet ik NOG iets wat inbegrepen was, nl. de autootjes. Sophie en Stijn waren er misschien al wel iets te groot voor, maar ze vonden het wel leuk. Tegen elkaar. En dan zegt die gast ; one more time', dus met andere woorden ; nog 1 rondje. En ik dacht; voor wie stopt hij dan, want er stond dus ECHT geen 1 kindje in de rij. Maar hij stopte er dus mee. En nou?
Kom, terug naar de rodelbaan, want Stijn vind het nu toch wel leuk om er vanaf te gaan. Geen moment te verliezen dus!!
Ik dacht; dan ga ik ook, maar nee, dat zit er TOCH niet in met een jurk... volgende keer beter, maar NIET hier, dacht ik.
Nou, ze zijn met zijn drieeen nog vaak er vanaf gerodeld, dus het was wel erg FUNNY.
Totdat om 17u het begon te REGENEN. Sorry, we're closed, because of the rain...jaaaa, HALLO, hoe is t?
Nu was het wel een HEEL erg leuke dag, maar... eerlijk is eerlijk, ze hebben WEL erg makkelijk hun geld verdiend. Ik zeg toch; de efteling is helemaal niet zo duur!
STOOMTREIN
Vandaag is het zondag, en besluiten we om met de stoomtrein van rockawaybeach aan de zee, naar een andere plaatsje aan de kust te gaan. Het is de laatste keer dit seizoen dat hij gaat, dus daar hebben we wel zin in.
Maar... het is WEL weer 2 uur rijden. Hup, ninteno mee, tv-tje, en gaan met die banaan!
Nu is het op zich nog niet zo erg dat het 2 uur rijden is, maar als daarvan 26 miles een gigantische slingerweg is, en dan een dochter op de achterbank hebben die van een paar flinke bochten, al wagenziek word, dan kun je je lol op. Ik zeg nog zachtjes tegen Roon; Sophie wordt dadelijk ziek, wedden?
En ja hoor, pffff, zucht; maaaaaam, ik moet overgeven. Hup, snel stoppen. Ik zie het alweer aan haar gezichtje, keiwit. Nou, Sophie voor in de auto, proberen om zo rustig mogelijk te rijden, en dan toch maar weer proberen te gaan met die banaan!
Het zakte gelukkig, en bij rockaway beach aangekomen was het zonneke volop aan het schijnen, we konden gewoon bij de stoomtrein parkeren. Nog even het strand op, Luna effe lekker laten uitrazen, en een half uurtje later tuften we met de stoomtrein langs de kust naar een ander deel van het strand. Nou, het was gewoon ECHT helemaal GEWELDIG!! Echt weer zo'n mooie gebieden gezien. Ik kan het wel uitleggen, maar ook weer niet, je moet maar even mee op de foto's kijken. Toen we daar na een half uur aankwamen, konden we daar een half uur rondkijken. Er stonden allemaal erg ouwe treinen, maar Roon zal ze wel op de foto's erbij zetten, heeeel erg leuk!!
The Kramers at Rock away beach
De trein waarmee we een ritje hebben gemaakt..........
Stijn de machinist
Erg grappige conducteur (kaartje aan het knippen voor de foto)
Deze foto heeft Stijn genomen.
Nice view.
Sophie was in slaap gevallen, dus geen probleem. Alleen, nu was ik de foto's aan het bekijken die we gemaakt hadden, en toch werkt dat niet goed op zo'n slingerweg. Dus... Roon, stoppen! ik denk dat ik moet overgeven... heb het niet gehoeven, maar ik draaide wel erg, en heb dus de foto's thuis maar bekeken.
Het was WEDEROM een erg GESLAAGD weekend!
POST
Nou, ik heb het uitgevonden, hoor! Ik had me er natuurlijk nog niet mee bezig gehouden, maar ik vroeg me wel eens af.. waar kun je hier je brieven posten, ik zie geen brievenbussen. Nu had ik vorige week voor het eerst verschillende kaarten die toch echt gepost moeten worden. Ik naar de postoffice; ik zeg; hoe kan ik hier brieven posten. Ik dacht; het is niet erg amerikaans om iedere keer naar het postkantoor te rijden om iets te posten, dat MOET makkelijker kunnen! Het kan idd nog VEEL makkelijker; je doet gewoon je brief/kaart in je eigen brievenbus, en dan doe je het vlaggetje omhoog, zodat de postbode weet dat je iets wilt posten en die neemt het dan mee. Kijk, zoiets simpels, maar je moet het wel weten....
Nu wil ik nog effe iets kwijt, want terwijl ik nu aan het typen ben, hoor ik op de achtergrond de rechtszaak van Michael Jackson. Het is begonnen vandaag de eerste dag. Het is al een paar dagen op TV, echt zo typisch amerikaan ook. Ik vind het wel iets hebben. Nee nee, ik lig ECHT niet heel de dag voor de TV te zappen. Sterker nog, ik kijk hier bijna geen TV.Heb dit als achtergrond aan, en ik hoor dat af en toe aan. heel dat proces komt erop, en dan staat er een foto van Michael J in beeld met: Vicim, en van die Docter met; the defendant, en dan als grote titel: THE CRIMINAL TRIAL. Spannend he? Maar het houdt hier de gemoederen wel bezig.. en ik... ach, ben dan toch wel wat nuchter, maar kijk stiekem toch wel es..
Nog even dit;
Latje....40!!! ge zot het nie zeggen, proficiat meske!
Kelly... ge ok proficiat man, ge ziet er nog goed ut, vrouwke!
EN DAN LAST BUT NOT LEAST....... DE CADILLAC
(Roon zijn pakkie an)
Inderdaad. Auto's da's mannewerk.
Zoals inmiddels bekend bij de trouwe volgers woont een collega (Klaas) om de hoek bij ons.
Het leek ons wel een goed idee om samen een karretje te scoren en te carpolen.
Da's zeker niet gebruikelijk in de US ...dus gaan wij dat introduceren.
Valt niet mee om iets fatsoenlijks te vinden voor weinig geld kan ik je vertellen.
Onze uitdaging was een auto te scoren voor max 1000 dollar (da's 700 euri)
Leek ons een mooi bedrag voor een jaartje auto rijden.
Mij leek het wel een leuk idee om een oude pick up te kopen en die mee te nemen naar NL.
Je kunt voor dat bedrag geen veel roest kopen die wij in nederland naar de stort brengen kan ik je vertellen.
Maar goed. Op een gegeven moment een aantal interessante auto's gevonden.
Dan bel je die gast op om te vragen of ie nog loopt (da's handig) en of ie er van binnen nog goed uit ziet. Standaard antwoord is natuurlijk Yes Yes.
Nou, in de auto stappen dan maar en er op af. Sommige auto's stonden hier 1 uur rijden vandaan.
Kom je eenmaal op het adres dan springen de tranen in je ogen....niet van blijschap kan ik je vertellen maar van de gedachte wat ik allemaal in dat uur had kunnen doen.
Echt...ik heb geen 1 auto gezien met een bestuurdersstoel die nog heel is. Echt overal zitten de scheuren erin en kijk je op het schuim van de zitting en de veren die erin zitten! Vraag ik : is het mogelijk om ergens goedkoop (natuurlijk) een tweedehands zitting te scoren?? Yeh of course..seats are easy to buy and are cheap. Okee en waaromheb JIJ dan geen nieuwe stoel of zitting gekocht voordat je hem te koop zet?? (amerikaan kijkt me verbaasd aan) .....I don't know. Okee laat dan maar, ik kijk wel verder. Zo is dat een paar keer gegaan....echt hopeloos.
Ook viel me op dat de meeste autos er aan de buitenkant echt niet uitzagen. Leek wel of ze de foto op internet hadden bewerkt. De verf viel er nog bijna niet vanaf. Anyway...ik heb 1 leuke pick up gezien. Dat was deze:
Dikke V8 onder de kap. Klonk echt super. Je moest alleen klimmen om erin te komen. Eenmaal boven zag je niet waar je reed. Bovendien vroeg ik me af of dit in NL door de keuring komt.
Leerzame tijd. We zijn uiteindelijk van ons idee afgestapt om voor een pick up te gaan.
Het bedag hebben we verhoogd naar 2000 dollar en we zijn op zoek gegaan bij handelaren.
Auto's zien er net iets beter uit bij die gasten hoewel ze ook daar veel oud ijzer willen verkopen.
Uiteindelijk zijn we gevallen voor een Cadillac de Ville uit 1992.
Dikke V8 onder de motorkap die ons elke dag in no time naar het kantoor brengt.
Rijdt echt super....maar zuipt als een ketter...maar ja we rijden wel een oer echte amerikaan.
Onze witte tank
V8 /200Pk.....Powerrrrrrrrrrrrrr!!!!
XXX
Wederom mooi verhaal. Lekker bezig. Nog altijd de tourist uithangen. Ben benieuwd wanneer het Amerikaanse leven 'normaal' wordt. We blijven jullie volgen....
BeantwoordenVerwijderenRoel